13 Şubat 2006

Yaşayan Ebleg


Sabah sokağa çıktım, her zamanki gibi kimse yok! Yine tek başıma, düşüne düşüne ilerlerken, pazartesi günümün mendebur halinden kurtulayım diyerek kuaförüme uğradım.

Gece/gündüz her daim tıklım tıklım dolu olan Talip'de incin top oynuyordu!!!

Korku filmlerinde insanlar ölür, yaşayan ebleg diğerlerinin öldüğünden habersiz yaşar durur ya. Hani bizde aha başına bişey gelecek. Allah ordan gitme, dur arkana bak diye manasız sesler çıkarırız. O dakka anladım ki ben yaşayan ebleğim.

Caddeye çıktım, araba yok. Buzdan şehirdeyim. Benim gibi yaşayan birkaç ebleg gördüm. Onların da üçü düştü. Dördü tökezledi.

Düşmeden işyerime ulaşabildim. Tek parça halinde işyerime geldiğime göre ben bu filmin jönüyüm.

Yalnız! bitsin artık bu film. Sıkıldım ben yaw. Nereye kadar kar kış! 70 Milyon insan seyretti yetmez mi?

nimet

3 yorum:

Annelog Atölye dedi ki...

Umarım bahar mevsimini yaşayıp da yaza geçeriz derdindeyim ben. Şubat ortası geldi, az kaldı mı acaba?
İyi haftalar Nimet:)

nimetin.blogspot.com dedi ki...

valla anne ya gelsin artık sıkıldık ha!!

nimet

nimetin.blogspot.com dedi ki...

tamam age:)))

nimet