Hiperaktivite :)

Pazartesi yorgunluğu herkes de farklı versiyonlarda ortaya çıkıyor.

Haftanın ilk günüdür.
Çoğu zaman aman beeee diyerek gelinir.
Bi mutsuz olur insanlar.
Pazartesi sendromu..

Kimisi hafta sonu evde yatar yatar pazartesi günü işe gelmek gözünde büyür.
Kimisi nasıl geçecek bu hafta, daha pazartesi günündeyiz mutsuzluğuyla gelir.
Kimisi kapıdan girer girmez haftalık iş planını sıralamaya başlar. Bu kısım insanlara geceden vahiy gelmiştir. :)))
Kimisi yataktan çıktım geldim suratıyla, yorgun, dünyanın yükü omuzlarında gelir. Bu kısım genelde evde amelelik kariyerine devam eden kadın kısmıdır. :)
Kimisi işyerinde sevgilisini görecek olmanın keyfiyle gelir:)) Bu kısım kıpır kıpır genç kesimdir. Onlarda olmasa çekilmez herhalde:))

Kimisi de pazartesini pazarını karıştırmış ha babam de babam çalışır. Bu kısım insanların hayatı kaymış zaten ben ne desem boş :))

Kimisi de benim gibi eminim:))

Bakın şimdi;
Cuma günü izin aldım.
Evdeyim, rahatım ohhh ne harikayım diyerek kahvemi, yanına da kitabımı aldım.Daha oturamadan gözüm perdeye takıldı. "bu perdeyi ne zaman yıkamıştım" diye düşündüm... zaten ondan sonrası karanlık:))

Salon, oturma odası, perdeler, camlar, yer gök, sen, ben.... kendime geldiğimde herşey bitmişti. :)
Hala vaktim var diyerek Kızılaya gittim. Kitapçımı ziyaret ettim. Oturdum bi çayını içtim:) Pasajın içindeki birinin oğlu işe girmiş tatlısını yedim. Alacağım kitaplarımı aldım eve geldim,hazırlandım, doğru akşam gezmesine...

Cumartesi günü sabahtan başlayan trafiğim akşam 10 gibi hafif çakırkeyif son buldu.
Pazar günü 7 de kalktım. Akşam gelecek misafirlerim için pasta börek vs. yaptım. Sonra nerdeyse tüm ANKAN anneleri ve çocuklarının bulunduğu "öylesine bir dinleti" çocuk operasına gittim.
Eve dönüş hazırlıklara devam ediş ve çiğköfte partisi ile son bulan akşam:)

Pazartesi günü işyeri gözüme Paris:) Önüme bir bardak çay getiren Hasanımın elleri dert görmesin. :))
Yaşasın Pazartesi:)))

Nimet