Meşhur elmalı pastamı seve seve yeniden yaptım kendilerine.
Onlarda beni kırmayıp seve seve yediler yine.

İlkler bir başka oluyor. Çocukların her biri ne de tatlı olmuşlardı.
Nazan, yunanca bir şarkı eşliğinde dans gösterisi sundu:)
Daha önce kreşte gösterilerimiz olmuştu ama okullu olması diğer öğrencilerin arasına karışması onu uzaktan seyretmek beni çok duygulandırdı. Gözlerim doldu.
"Vay be" dedim sonra. :) Anneyim ben anne.
Fakat Ediz de yanımda "Babayım ben Babaaa.." edasıyla duruyordu:)
Gururla baktık kendisine. Eserimizi seyrettik:)
Nimet
Son tablom.
Cumartesi günü pek keyifli resim yapıyordum ama çocukların kaza haberinden sonra yapma isteğim gitti bir anda.
Aslında evin önüne bir masa atayım. Masanın etrafında otursunlar falan diyordum ama dedim ya yapma isteğim gitti. Bu resim de bu kadar olsun. Yaşlı amcam bahçesiyle uğraşıyor. Bahar gelmiş evinin önüne. Çoluk çocuk da yok etrafında. Zaten böyle bir eve de ancak onun yaşında sahip olabiliriz herhalde:))
Hayalim böyle bir ev işte. Olur inşallah bir gün o da olur:)
nimet