Akşam otururken dinleyesim geldi. Dinlerken uzun yolda olasım geldi.
Gecenin sessiz karanlığında uyuyan şehirlerin arasından geçerken yüksek volüm dinleseydim keşke dedim. İçim hüzünlendi sanki.
Neyse diyerek kulaklıklarımı takıp açtım sesini yinede şarkının:)
Baktım hafiften duygusallaştım bişeyler yapmam gerek diyerek çizdiğim ama henüz boyamaya başlamadığım yeni projeme başladım.
Gece 2 oldu ortaya çok güzel bir tablo çıktı. Henüz taslak olmasına rağmen bakıp bakıp "vay be" diyorum. Hakkaten vay be!!
Koskoca tabloyu nerdeyse bitirdim ama yine de içimin hüznü geçmedi. Şarkıdan olsa gerek artık kapatsam iyi olur ama hala dinliyorum:))
Kimimiz yorgun,
kimimiz vurgun,
kimi isyankar
Acı gerçek bu,
ömrümüz bir su,
geçiyor yıllar .....
nimet