İki haftadır sokaklardayım.
İki haftadır ıslanıyorum.
Şemsiyem rüzgara dayanıksız bir milyonluk semsiyelerden, iki de bir ters dönüyor. :) Zorla düzeltip yoluma devam ediyorum. :))
Hatta arabalar çamur sıçratsa da umrumda değil. :)))
Dönüp dolaşıp sucuk gibi işyerime geliyorum. Hasanımın getirdiği bir bardak çayımla beraber "vay be nasıl ıslandım" diyerek yeniden yağan yağmuru seyrediyorum.
Çünkü ıslanmama sebep olan amacım, amacımın ucundaki hayallerim var. :)))
Nimet
